Najdalej na południe

Śniadanko - herbata i pieczywko z dżemem.
O 8 ruszamy w drogę. Mamy około 200 km do Turmii - około 5 godzin jazdy.
Jedziemy przez kraj Hamerów. Wokoło wzgórza porośnięte zielonymi krzewami - sporo tej szokującej tu na samym gorącym południu zieleni. I ten kontrast kolorystyczny - bo drogi rudawe, rdzawe - taki kolor ziemi.
O 13.30 jesteśmy w Turmi - Tourist hotel. Pokoiki z "ziemną" podłogą (czyli bez), ale o dziwo czysta i nie podziurawiona moskitiera. Toaleta i prysznic - po drugiej stronie kompleksu. O dziwo - jest woda - chociaż mały strumyczek - ale to już dla nas (po paru dniach "mycia" chusteczkami itp) luksus. Pośrodku kompleksu - zadaszone siedziska i stoły - restauracja hotelowa. Wszystko to wygląda dosyć spartańsko, ale bardzo kolorowo i sympatycznie. Zasiadamy (po zainstalowaniu się w pokoikach) do lunchu - zamawiam shiro.
Sporo dzieciaków kreci się wokół - jak zwykle - wzbudzamy niejakie zainteresowanie.
Po zasłużonym odpoczynku idziemy całą grupą do wioski Hamerów. Idziemy na przełaj przez rzadkie trawy i zarośla. Ciekawa roślinność - robię sporo fotek.
Napotykamy parę chatek otoczonych parkanikami z gałęzi. Bardzo malownicza okolica - chociaż teren płaski.
Po dojściu do drogi wędrujemy nią spory kawałek do rzeki Keske. Okazujesię, że to rzeka której nie ma - tzn koryto owszem - ale ani kropli wody. Tak jest w porze suchej.
Powoli wracamy - po 18 wychodzi zza chmur zachodzące już słońce i wspaniale oświetla okolicę. Udaje mi się zrobić chyba najbardziej udane zdjęcie etiopskiej osady - moje ulubione.
Bardzo wcześnie bo około 20 kładziemy się do snu. Po zażyciu skromnej kąpieli pod tuszem i wysmarowaniu się repelentem. Mimo moskitiery - bo przecież strzeżonego Pan Bóg strzeże.
W nocy(nad ranem?) słyszymy odgłosy ulewy. Czyżby zwiastun mającej nadejść pory deszczowej?

Zdjęcia (24)

Komentarze (0)