Nad rzeką Omo

Bardzo wczesna pobudka (dla mnie niemal środek nocy ;) ) i o 5 w ciemnościach ruszamy jeepami nad rzekę Omo.
Po ponad półtorej godzinie jesteśmy w strefie granicznej w Omorate/Kelem. Załatwianie formalności, przewoźnika itp. Mamy czas na śniadanie.
Rzeka barwy brunatnożółtej, bardzo strome, śliskie brzegi. 7.30 przeprawa łodzią przez rzekę na drugi brzeg. Oczywiście są już mieszkańcy. Bardzo natrętni, więc staram się uciec, pokazuję ostentacyjnie, że fotografuję krajobrazy (nie osoby), ale nastrój mam kiepski.
Prymitywne chaty - a właściwie coś w rodzaju szałasów z różnych odpadów(?) poukładanych na gałęziach - często ponakrywane płachtami folii (czyżby ochrona przed opadami?), bardzo nędznie, szaro i dla mnie przeraźliwie smutno.
Przemyślne plecione schowki (na żywność chyba) wyglądające trochę jak nasze ule.
Po godzinie przeprawiamy się łodzią ponownie i wracamy jeepami do Turmi. Teraz widać drogę - po obu jej stronach roślinność sawannowa, zarośla, drzewa; mijamy całe mnóstwo
termitier różnych wysokości.
W Turmi krótki postój na kawę - przy okazji (widząc moje zainteresowanie biało-czarnym kotem) jeden z pracowników prowadzi mnie do jakiejś komórki w której baraszkuje kilka małych kociaczków. Podglądam też kobietę przygotowującą placki na injerę. Usiłuję zrobić zdjęcia - niestety bardzo kiepskie. Jeszcze chłopiec rozbijający ziarna świeżo upalonej kawy drewnianym tłuczkiem i o 10.45 opuszczamy Turmi.
Po kilku minutach dojeżdżamy do miejsca wczorajszego spaceru - rzeki Keske. I tu zaskoczenie - szerokim korytem płynie szeroko brunatnożółta rzeka - całkiem spora.
Wczoraj - puste koryto i "rzeka której nie ma" - a dziś ...Nasz pilot bada "własnonożnie" głębokość wody po czym przejeżdżamy rzekę jeepami.
jedziemy przez szeroką rozległą równinę. W dali - niebieskie góry a nad nimi (i na nich!) białe obłoczki. Jest pięknie.
W drodze króciutki przymusowy postój - zmiana koła.

Zdjęcia (12)

Komentarze (0)